Aller au contenu

åbon

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : abon.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « alburnum ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
åbon åbons

åbon omrin

  1. (botanike) anea di tinre bwès metou inte li schoice et l’ vraiy bwès.
    • Dji n' louke nin al bêté, nèni, mins qu'i seûye bon ;
      Po mète ses pôves-ohês, qu'on n' mi done nin d' l' åbon ;
      Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "A l'pwète dès incurâbes" (avri 1878), p.55.
    • Il adouye ene tronce di tchinne ki n' a cåzu pont d' åbon et i rsoye ene siclimbe k' i disgroxhit avou ene hepe divant del poirter su s' tour å bwès Léon Gengoux (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, R13, S117

Ratournaedjes

[candjî]
anea di tinre bwès dizo li schoice

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike åbon so Wikipedia