Aller au contenu

sårt

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di Sårt)
Loukîz eto : Sårt.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « exsaritum » , lu-minme do latén sarrio et do vî uropeyin *sers- (taeyî les plantes).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sårt sårts

sårt (-såt dins les nos d’ aplacaedje tîxhon)

  1. (vî vî mot) plaece la k’ gn aveut on bwès, et k’ on-z î a fwait des tchamps, tot råyant les åbes et les bouxhons.
    • Veyoz vs ci laid sårt la ki s' amoenne so pindêye
      Disk' a l' cinse k' est sins finiesses, sins ouxhs et sins mouvmints?
      C' est l' ancyinne tere do mwaisse moirt do discoraedjmint
      Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 67 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
distrîxhnêye plaece

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike sårt so Wikipedia