Aller au contenu

abele

Èn årtike di Wiccionaire.

Prononçaedje

[candjî]

Etimolodjeye 1

[candjî]

Aplacaedje di : a + bele (sustantif), ki pout esse veyou come on Spotchî aplacaedje di : «c’ est a bele» (c’ est d’ bele).

Adviebe

[candjî]

abele (nén candjåve)

  1. mostere k’ on n’ si sbare nén d’ ene sacwè k’ arive, come consecwince di çou k’ a vnou dvant.
    • Tot s’ clintchant, tot l’ coir da Zande aveut dmoré, ene houbonde, plaké conte li ci da Vera ; abele k’ adon, si sonk n’ aveut fwait k’ on toû Lucyin Mahin, Vera.
Mots d’ aplacaedje
[candjî]
Sinonimeye
[candjî]

fåt nén dmander, c' est d' bele, ti sins bén

Sipårdaedje do mot
[candjî]

w. do Coûtchant

Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
abele

Etimolodjeye 2

[candjî]

Sibetchaedje di «escabele».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
abele abeles

abele femrin

  1. (mot djeu del soule) bossete sol terén (cwåre di tere, bohêye d' yebe) wice ki l' crocheu mete ès choulete po mî crochî.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, R13
Ratournaedjes
[candjî]
abele
  • Francès : (pro)éminence du terrain, petite bosse au sol (motte de terre, touffe d'herbe)