Aller au contenu

emidjoler

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di amidoûlant)
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance. Fåt i scrire « emidjoler » u « amidjoler » ?

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « andoûler », avou assaetchance do mot amisse, et do francès enjôler

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) emidjole
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) emidjolez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) emidjolans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) emidjolnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) emidjolrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) emidjoléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) emidjole
pårt. erirece (dj’ a, vos av) emidjolé
Ôtes codjowaedjes come bouter

emidjoler (viebe å coplemint)

  1. edoûler, emacraler.
    • Il a bén l' toû d' amidoûler les crapådes.
    • So ene åvé, ele vos aveut amidjolé Lucyin Mahin.
    • Tchaeke côp k' i s' va pormoenner åd dilong d' l' aiwe, Lome l' amidjole, tot chîlant cwand i passe Pierre-Joseph Dosimont.
  2. fiesti.
    • Nosse bea walon merite bén k' on l' amidjole (P.J. Dosimont).
  3. vanter, platchter.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  4. (viebe å prono) fé cnoxhance, aprinde a viker eshonne.
    • Et dispu don, il ont stî djintis a scole; la, on-z aprind kimint k' on s' amidjole Pierre-Joseph Dosimont.

Parintaedje

[candjî]

amidjolant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
edoûler, emacraler
fiesti
platchter
s' emidjoler