Aller au contenu

arlochî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do picård « arlocher » (minme sinse) çou ki dene on mot avou l’ betchete « ar- » des viebes avou ene ristitchete -l- ey avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

arlochî

  1. (viebe å coplemint) (fé) hossî, fé bodjî pa hikets (rl a: scheure, wachoter).
    • N' arlochîz nén co l' botaye di spå, ele si va svinter, et ele ni vårè pus rén.
    • Arlochîz l' pronnî si vos vloz des biyokes.
    • Il ont dvou arlochî l' ouxh pol dispinde.
    • On l' a veyou ttaleure, il arlochive si sounete; Ès bådet n' sait roter télmint k' il est tcherdjî Henri Van Cutsem (fråze rifondowe).
  2. (v. sins coplemint) hossî.
    • Les clotches comincèt a arlochî
    • Li fier do tchvå arloche
    • Dj' a on dint ki arloche

Parintaedje

[candjî]


Ratourneures

[candjî]
  1. arlochî l' ploumea : vanter ene sakî.
    • A on zazou bén biesse, Des laids iys divins s' tiesse, Vos djhoz: Ki vs estoz bea ! Vos arlochîz l' ploumea ! Julos Beaucarne, ratournant Molière (fråze rifondowe).


Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : O81, O100, R13

Ratournaedjes

[candjî]
arlochî
    1. rl a: scheure, waxhoter. F. agiter, secouer, hocher.

    F. bouger, remuer, brimbaler, se balancer. Disfondowes: arlochî, harlochî.