Aller au contenu

bedler

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : bèd’ler.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « bed- » ‎(« bedot ») avou l’ dobe cawete « -ler » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) bedele / bedlêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) bedlez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) bedlans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) bedelnut / bedlêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) bedelrè / bedlêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) bedléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) bedele / bedlêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) bedlé
Ôtes codjowaedjes come shijhler

bedler (v. sins coplemint)

  1. (mot des cinsîs) fé les djonnes, po ene berbis.
    • Vosse berbis, ci n' sereut nén l' prumire a-z aler foû di s' tins. Pacyintez disk' a semdi; si ele n' a nén bedlé did ci a don, dji lyi frè ene botnire Joseph Lahaye (fråze rifondowe).
    • Vosse berbijhete lanwixh, mi fi; si vos n' alez nén rcweri s' noer bassî, ele ni bedelrè djamåy pus Joseph Lahaye (fråze rifondowe).
  2. criyî come ene berbis, bêler.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
fé ses agneas, po ene berbis