Aller au contenu

biyairder

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « biyaird- » ‎(« biyaire »), avou l’ dobe cawete « -airder » des viebes (kécfeye pa assaetchance des viebes l' dobe cawete «-årder»).

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) biyairdêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) biyairdez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) biyairdans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) biyairdêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) biyairdêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) biyairdéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) biyairdêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) biyairdé
Ôtes codjowaedjes come tchicter

biyairder (v. sins coplemint)

  1. aler d' biyaire (sol costé)
  2. (imådjreçmint) cwiter li boune voye; comincî a minti, a frawtiner.
    • Signeur Djezus, cwand dji biyairdans, rimetoz nos sol voye (R. Mouzon).
    • Si vos biyairdez foû del voye do Bon Diu, ça serè d' vosse difåte si vs moussîz e l' infier.
  3. responde sins voleur dire cwè.

Parintaedje

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Basse Årdene

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
aler sol costé
esse cron