Aller au contenu

minti

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « minti », el pout stitchî vaici. çou ki dene on mot avou l’ cawete d’ infinitif « -i » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) minti / mintixh
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) mintixhoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) mintixhans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) mintixhnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) mintirè / mintixhrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) mintixheu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) mintixhe
pårt. erirece (dj’ a, vos av) minti
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

minti (v. sins coplemint)

  1. dire åk ki n’ est nén l’ veur, tot l’ sepant bén.
    • Ti dis k’ t’ î as stî ayir ; åy mins t’ as minti.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

bourder, conter des coyes, raconter des carabistouyes.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
dire åk ki n’ est nén l’ veur

Pårticipe erirece

[candjî]

minti (nén candjåve)

  1. Pårticipe erirece do viebe « minti ».
    • Ti dis k’ t’ î as stî ayir; åy mins t ’ as minti.

Ratourneures

[candjî]
  1. t’-as-minti : djeu d’ efants la k’ on doet discovri cwand çou k’ est dit est l’ veur ou nén (ey adon, criyî t’ as minti).
    • djouwer å t’-as-minti.