bråye
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Walon (Rifondou)[candjî]
Sustantif[candjî]
bråye femrin
- faxhe (des efants).
- F. lange.
- Bråyes et pixhåds, moståde pattavå dijhêye po balter des cis k' ont yeu èn efant.
- Ratindoz ene miete, vos bråyes sont co sol håye dijhêye a on djonnea ki fwait do ronflant.
- I sont todi dins les bråyes il ont efant so efant.
- rl a: handea.
- loke (vî mousmint, cayet tot coschiré).
- Ravizez m' tchimijhe, ci n' est pus k' ene bråye — Motî del Lovire (fråze rifondowe).
- F. harde.
- loke u coide k' on-z ateléve ås pates des poyes, des tchvås po n' nén k' i s' såvénxhe.
- F. entrave.
- rabat di tchminêye (toele froncêye, sovint a cwårea, ki pindeut après les viyès tchiminêyes, u les léts a bardakin).
- (mot d' botchî) mwais bokets d' ene biesse di botchreye, k' gn a inte ses pates di drî (pixha et pårteyes des måyes, pé des vatches et berbis).
- Li bråye d' ene vatche, d' on pourcea — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe)..
- crote (di tchet).
Parintaedje[candjî]
Mots d' aplacaedje :