rabat

Èn årtike di Wiccionaire.

Loukîz a : «Rabat»

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Svierba do viebe « rabate »

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
rabat rabats

rabat omrin

  1. (mot d’ vindince) çou k' on rabate d' on pris.
  2. vinte publike a discrexhant pris.
  3. toele ki pindeut après l' djivå dins les viyès tchminêyes.
  4. (mot d’ mousseure) blanke roede toele ki dischind do col des mousmints di des rlidjeus k' i gn a.
    • Les frés estént moussîs avou ene noere sotane, avou on blanc rabat a môde di bavrete Joseph Houziaux (fråze rifondowe).
  5. rascodaedje après ki l' prôpietaire åye rascodou.
    • aler å rabat d' patates, å rabat d' puns,…
    • Li ci ki tchait al valêye d' ene schåle e-n asprovant d' code des pemes di copete, i rgrete di n' nén awè stî å rabat d' canadas Jean-Luc Fauconnier, dins Cokea et Mwaisse Cok, tôme II. p. 12 (fråze rifondowe).

Parintaedje[candjî]

rabatea

Mots d’ aplacaedje[candjî]

Sinonimeye[candjî]

Contråve[candjî]

  • (vinte publike a discrexhant pris) : håsse

Ratourneures[candjî]

  1. rabat d’ col : tchå di nén foirt boune cwålité.
  2. rabat d' gaeyes : dijhaedje k' on n' comprind nén.

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

çou k' on rabate d' on pris
toele ki pind å djivå
ramassaedje des dierins prodûts d' cinse, leyîs la på cinsî