coreu

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

No d’ fijheu do viebe : « cori ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
omrin coreu coreus
femrin coreuse coreuses
courresse courresses

coreu omrin

  1. li ci ki court.
  2. (pus stroetmint, a Bince) li ci ki va ramasser des cwårs po les soces di djîles.
  3. (imådjreçmint) li ci ki court après les femes.
    • Est tins d' fé ene pitite vizite a m' coreu d' ome … sins braire ås doets, come di djusse …Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 35 (fråze rifondowe).

Ratourneures[candjî]

  1. coreu a pî, a velo, a moto, en oto : li ci ki fwait des coûsses (a pî, a velo, a moto, en oto).

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :


Ratournaedjes[candjî]

coreu
li ci ki court après les femes
  • Francès : coureur de jupons
coreu a pî, a velo, a moto, en oto
  • Francès : coureur à pied, coureur cycliste, pilote de compétition

Codjowa[candjî]

coreu

  1. durant indicatif erirece (imparfait), prumire djin do singulî, do viebe « cori ».
    • Dji coreu tant k’ dji pleu, mins i m’ ont racsût cwand minme.