dierin
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « deretro » (« padrî »), avou l’ cawete « -rin » (etimolodjeye nén acertinêye)
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /djɛ.ˈrɛ̃/ /d͡ʒɛ.ˈrɛ̃/ /dɛː.ˈrɛ̃/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /djɛ.ˈrɛ̃/
- Ricepeures : die·rin
Addjectif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | dierin | dierins |
femrin padrî | dierinne | dierinnes |
femrin padvant | dierinne | dierinnès |
dierin omrin
- metou après tot les ôtes.
- C’ est l’ dierin côp ki dj’ vén vaici.
Sinonimeye
[candjî]Contråve
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]metou après tot les ôtes
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
dierin | dierins |
dierin omrin
- li ci k’ est après tos les ôtes.
- C’ est mi l’ dierin, dabôrd ?
- (pus stroetmint) efant l' pus djonne.
- Adon vos, grand-mere, adlé l' banse,
Vos candôzrez mi ptit dierin— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Dj’a dîh-ût ans", tome 43, p. 143 (fråze rifondowe).
- Adon vos, grand-mere, adlé l' banse,