Aller au contenu

disgritchî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « gritche », avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) disgritche
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) disgritchîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) disgritchans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) disgritchnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) disgritchrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) disgritchive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) disgritche
pårt. erirece (dj’ a, vos av) disgritchî
Ôtes codjowaedjes come waitî

disgritchî (viebe å coplemint)

  1. distaetchî ene sacwè (ene sakî) k' esteut agritchî.
    • Gn aveut on parachute di dmoré pindou å sapén; les Almands l' ont vnou disgritchî Lucyin Mahin (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
disgritchî

Pårticipe erirece

[candjî]

disgritchî omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "disgritchî".