Aller au contenu

dismeriter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « merite » avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) dismerite
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) dismeritez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) dismeritans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) dismeritnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) dismeritrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) dismeritéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) dismerite
pårt. erirece (dj’ a, vos av) dismerité
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

dismeriter (v. sins coplemint)

  1. nel nén meriter.
    • Après k’ el Katarî Nasser Al Attiyah, wangnant e 2011 et 2015 a stî metou wôr coûsse, les ôtes pilotes Toyota n’ ont nén dismerité, mins tot e-n estant trop court po les Peugeot Jean Goffart (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
dismeriter