Aller au contenu

ditoumer

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di d(i)-
Plinne cogne Sipotcheye cogne
ditoumer dtoumer

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « toumer », avou l’ rafoircixhante betchete « di- » des viebes

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) ditome
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) ditoumez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) ditoumans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ditoumnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) ditoumrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) ditouméve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) ditome
pårt. erirece (dj’ a, vos av) ditoumé
Ôtes codjowaedjes come alouwer

ditoumer (v. sins coplemint)

  1. aveur si livea ki baxhe, tot djåzant d' ene corante aiwe.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
ditoumer