Aller au contenu

djonnesse

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « djonne » avou l’ cawete « -esse ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
djonnesse djonnesses

djonnesse femrin

  1. termene del veye di 14 a 25 ans.
    • Cråmignons d' nosse djonnesse
      Ki vnént come ene caresse
      Fé xhilter so les fiesses
      Vos agridjants clabots— Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "A nosse grand poète Colas Dèfrècheux" (fråze rifondowe).
    • Mins si vos dvîz maryî tos les djonnes omes ki vs avoz cnoxhou e vosse djonnesseJoseph Mignolet, "Milionêre !" (1934), p.43 (fråze rifondowe).
    • Dji vos caye el berdouye po flani vosse djonnesse. Émile Gilliard (fråze rifondowe).
  2. cwålité di çou k’ est djonne, frisse, novea.
    • El djonnesse d’ on bastimint.
  3. les djonnes.
    • A, l’ djonnesse d’ asteure, savoz !
    • Li djonnesse di Lidje, voess, roveye li glwere,
      Des bleuwès surales et del Djambe di bwès,
      Et s' reye-t-ele des omes ki scrijhèt l' istwere,
      E nosse deur patwèsJoseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.11 (1929), "Èl houtche di m’grand-mére" (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
djonnesse