Aller au contenu

doumiesse

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « domesticus » (del måjhone); mot cité dins l’ FEW 3 122b.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin doumiesse doumiesses
femrin padrî doumiesse doumiesses
femrin padvant doumiesse doumiessès

doumiesse omrin et femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki schoûte bén s' mwaisse, po ene biesse.
    • (Nos avans) on tchvå foirt doumiesse. Motî Toussaint (fråze rifondowe).
    • C' est on doumiesse tchén : i n' hagne nén. Motî Toussaint (fråze rifondowe).
  2. k' a l' air bén djinteye, po ene djin.
    • Avou ciste air doumiesse, i monte so ses grands tchvås. Live di spots Dejardin (fråze rifondowe).
    • Dj' el kihushtene et dj' el kitchesse; Dj' el cateyreu minme a côps d' pîs, K' i n' è sereut ki pus doumiesse. Simon de Harlez (fråze rifondowe).
  3. (mot d’ zolodjeye) ki vike avou les djins, tot djåzant do spepieus no di sacwants biesses.
    • Li doumiesse moxhe, on l' sipate voltî avou ene tchakete.

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
ki schoûte bén, po ene biesse
k' a l' air bén djinteye, po ene djin
ki vike avou les djins (sôre di biesse)