Aller au contenu

ebalé

Èn årtike di Wiccionaire.

Pårticipe erirece

[candjî]

ebalé

  1. Do viebe « ebaler »
    • Li tchvå s' a-st ebalé Motî Haust (fråze rifondowe).

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin ebalé ebalés
femrin padrî ebalêye ebalêyes
femrin padvant ebalêye ebalêyès

ebalé omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. Pårticipe erirece, eployî come addjectif omrin, do viebe : «ebalé»: k' a stî heré dvins ene ewalpeure.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. toplin d' exhowe po ene sacwè, ki n' pout pus s' arester.
    • Tot fjhant ene dierinne foice, Zita si rtrouve tolminme sol passete … mins les tchvås sont tot ebalés Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 25 (fråze rifondowe).
  3. edoirmou.
    • L' efant e-st ebalé Motî Haust (fråze rifondowe).
  4. ki ratind famile.
    • Vo-l'-la co ebalêye Motî Haust (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
k' a stî heré dvins ene ewalpeure
edoirmou

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k' a stî heré dvins ene ewalpeure
toplin d' exhowe po ene sacwè, ki n' pout pus s' arester
edoirmou
ki ratind famile