Aller au contenu

ribômer

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di erbômer)
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
ribômer erbômer rbômer

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « bômer » avou l’ betchete « ri- » des viebes çou ki dene on mot mot-brut « bôm » (brut d' tchocaedje) avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes; .

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) ribôme
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) ribômez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) ribômans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ribômnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) ribômrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) ribôméve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) ribôme
pårt. erirece (dj’ a, vos av) ribômé
Ôtes codjowaedjes come bouter

ribômer

  1. (v. sins coplemint) buker siconte d' ene deure sacwè, et .
    • Ès tiesse a rbômé so les cayôs Motî do Coûtchant walon (fråze rifondowe).
    • Å triviè del}} brume, al pikete do djoû
      Ene ombe pestele sol flaya d' on tabeur
      Èm cour erbôme come el mårtea dissu l' eglome
      Cwand, dissu l' pavé, les shabots vegnnut clatchî Christian Thonet, Èl Mouchon d’Aunia, 3/2020 p. 16 (fråze rifondowe).
  2. (viebe å coplemint) (brut) si repeter, tot djåzant d' on brut k' a-st arivé so èn ostake å son.
    • Les rowes comincént a griper, astokêyes so leus pavés, fijhant rbômer les bruts et les loumires do cotoû Jean-Luc Fauconnier (fråze rifondowe).
  3. (viebe å coplemint) taper mwints côps onk so l' ôte (des ptitès sacwès).

Sinonimeye

[candjî]
rivni après awè tchoké so èn ostake
rivni tot djåzant d' on brut
hiner des ptitès sacwès

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant

Ratournaedjes

[candjî]
  • F. cogner, rebondir
  • F. réverbérer.
  • F. bombarder.