Aller au contenu

lustrer

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe latén « lustrāre », (minme sinse).

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) lustrêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) lustrez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) lustrans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) lustrêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) lustrêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) lustréve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) lustrêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) lustré

lustrer (viebe å coplemint)

  1. froyî ene sacwè pol rinde lujhante (å pus sovint, mins nén oblidjî, tot froyant avou on prodût a rlure).
  2. (pus stroetmint) cirer, lustrer avou do ciraedje.
  3. lustrer des solés.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, R13

Ratournaedjes

[candjî]
lustrer