Aller au contenu

moloner

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « molon » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) molone
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) molonez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) molonans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) molonnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) molonrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) molonéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) molone
pårt. erirece (dj’ a, vos av) moloné
Ôtes codjowaedjes come bouter

moloner (viebe å coplemint)

  1. carmagnî on bwès, tot forant toplin ådvins, tot cåzant d' on vier, d' èn inseke.
    • Les termites avént moloné l' måjhone.
    • El bos d' lét est e trén di s' moloner Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
    On dit eto: moujhî, viermyî, si viermoure. F. miner, forer, tarauder.
  2. (imådjreçmint) muchyî des omes da sinne dins on payis, ene societé, po l' fé toumer.
    • Sapinse les coronels d' Istamboul, les islamisses ont moloné tote l' administråcion turke.
    F. infiltrer.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :