plaire

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « plaire », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje[candjî]

Viebe[candjî]

plaire (5inme troke) (codjowaedje)

  1. (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « a ») bén rivni (a ene sakî).
    • Divant k' i n' hantaxhe, i m' aveut si sovint dit k' ele lyi plaijhive bén, k' ele fijhreut seur ene boune feme di manaedje Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 25 (fråze rifondowe).
  2. (v. sins djin) voleur a tote foice (fé ene sacwè).

Ratourneures[candjî]

  1. s’ i vs plait : dijhêye k’ on dit cwand on vout dmander polimint ene sacwè.
  2. i m’ plait d’ el fé : dj’ el vou fé par bele u par laide.

Parintaedje[candjî]

Mots d’ aplacaedje[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

bén rivni (a ene sakî)
  • Francès : plaire (fr)
s’ i vs plait
i m’ plait d’ el fé
  • Francès : tenir à faire quelque chose