ploviner

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje « plov- » ‎(« plouve ») avou l’ dobe cawete « -iner » des viebes.

Prononçaedje[candjî]

Viebe[candjî]

Tins Codjowa
Ind. pr. : i plovene
Ind. fut. : i plovinrè
D.I.E. : i plovinéve
Suddj. pr. : k' i plovene
Pårt. er. : il a ploviné

ploviner (v. sins djin)

  1. (mot d’ meteyo) toumer ene pitite plouve.
    • Louke ! i plovene.
    • Céncwante metes pus lon, on postea barlokéve ene flawe loumrote. I s' a metou a ploviner José Schoovaerts (fråze rifondowe).

Parintaedje[candjî]

plovinete

Sinonimeye[candjî]

Mots vijhéns[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

toumer ene pitite plouve