prince

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « princeps » (prumire tiesse).

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes : /pʀɛ̃s/ /pʀes/ /pʀiːs/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pʀɛ̃s/ ^{aschoûtez lu}
Ricepeures : nén rcepåve

Sustantif

	singulî	pluriyal
omrin	prince	princes
femrin	princesse	princesses

prince omrin

(el hôte moyinådje) li pus hôt nôbe après l' impreur, å pus sovint al tiesse d' ene principåté.
- I gn aveut on côp on prince k' aveut on valet; il åreut volou, l' valet, nd aler al tchesse — fåve do vî vî tins ramexhnêye pa Paul Marchot (fråze rifondowe).
(el basse moyinådje et co asteure) tite di nôblesse k' est dné å pus sovint ås efants do rwè.
- Ses belès manires, si lokince,
  L’ anea d’ ôr ki rlujheut e s’ doet,
  Mi fjhît croere k’ on tél pôvriteus,
  Diveut esse ossu ritche k’ on prince — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.70, “L’Onai d’ôr” (fråze rifondowe).
(no d’ mestî) tite del djin k' a l' povwer egzecutif dins ene principåté.
sakî ki ringne so on rweyåme, ene principåté, ou d' on sistinme nén republikin.
- K' on bråve lidjwès k' e-st a l' årmêye,
  Deye k' il inme mî do balziner
  Et do burter tote li djournêye
  Ki d' aler s' bate pol liberté ;
  S' i s' moke di s' patreye et di s' prince,
  Et d' ene bele corone di lawris,
  Creyoz m', i n' dit ni nén çou k' i pinse,
  Et s' pinse t i nén tot come el dit. — HFbl, (ratourné do francès), 1843, p.10 (fråze rifondowe).
(pus stroetmint) li prince-eveke
- So ç' tins la arive on djonnea
  K' intere et oisteye si tchapea
  Fwait dvant lu ene grande reverince
  Båjhe si mwin come on l' fjhéve pol Prince. — Ep. Martial, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, ‘’Li savtî des recoletes’’, 69-73 (fråze rifondowe).