Aller au contenu

racaboure

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « boure » avou l’ dobe betchete « raca- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -re » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) racaboû
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) racaboloz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) racabolans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) racabolnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) racabourè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) racaboleu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) racabole
pårt. erirece (dj’ a, vos av) racabolou
Ôtes codjowaedjes come boure

racaboure (v. sins coplemint)

  1. boure bråmint trot foirt trop lontins.
    • Vosse cafè racaboût so li stouve Motî Gilliard (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.