ranairi
Apparence
ranairi | renairi |
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « air », avou l’ dobe betchete « ra- » des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes.
Viebe
[candjî]Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | ranairi / ranairixh |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | ranairixhoz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | ranairixhans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ranairixhnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | ranairirè / ranairixhrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ranairixheu |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | ranairixhe |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | ranairi |
Ôtes codjowaedjes | come prusti |
- rimete a l' air.
- Drovoz les fniesses po ranairi l' tchambe.
- Ranairixhoz l' coujhene divant d' serer l' ouxh. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Il ont ranairi l' tchambe divant d' aler coûtchî. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- I fåt pa côps ranairi ses idêyes. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Leyîz bén ranairi totes les plaeces. — Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.124 (fråze rifondowe).
- fé prinde l' air.
- On locataire
K’ esteut-st abagué vo-nd-la waire
Meta ranairi, tot bounmint,
Ene robete ådfoû di s’ finiesse. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.148, “Li Rivage Grand-Henri” (fråze rifondowe).
- On locataire
- rafroedi.
- Vos nos avoz fameuzmint ranairi a leyî totes les fignesse drovowes. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
Ratourneures
[candjî]- cåzer po ranairi s' boke : cåzer po cåzer
Parintaedje
[candjî]Ortografeyes
[candjî]
Ratournaedjes
[candjî]fé prinde l' air
- Francès : faire prendre l'air
rafroedi
- Francès : refroidir (fr), rafraîchir (fr)
si ranairi les idêyes
- Francès : se changer les idées (fr)