rascaye

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje patwès latén * « rasicare » (screper), avou l’ cawete « -aye ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
rascaye rascayes

rascaye femrin

  1. (rabaxhanmint) pôvès djins ki vikèt di laidès keures.
    • Afeye, li veve si måvléve et groumléve totes sôres di mançaedjes conte li rascaye ki l' aveut oizou pailter Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
    • C’èsteût Djudas qui v’néve
      Avou lès côpeûs d’boûse, lès voleûrs, lès vårins,
      Lès èscrokeûs, lès feumes di djôye, lès pampayårs
      Tote li raskaye sins no qu’on troûve divins lès vèyes
      Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 89.
  2. pluriyal (rabaxhanmint) ehalants cayets.
    • Oistez totes vos rascayes Motî Haust (fråze rifondowe).

Sinonimeye[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

rascaye
rascayes