Aller au contenu

rischovter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « rischover », avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) rischovtêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) rischovtez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) rischovtans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) rischovtêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) rischovtêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) rischovtéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) rischovtêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) rischovté
Ôtes codjowaedjes come tchicter

rischovter (viebe å coplemint)

  1. rissaetchî les ploumtions co ene feye.
    • Gn a co des ploumions so vost abit : rischovtez l'. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Nolu ni oizéve pus rén rmete
      So li tchminêye, ni rén rischovter,
      Po n' nén fé braire l' efant gåté,
      Ki woeyive so l' oû d' ene poyete,
      Come so kéke afwaire d' foirt bea. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li cocogne di li p’tite bâcelle", p.42 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
rischovter