Aller au contenu

seu

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : seû.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Tayon-bodje latén « solus »

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin seu / seul seus
femrin padrî seule seules
femrin padvant seule seulès

seu omrin

  1. nén acpagnî, fok ki lu minme, rén ki.
    • Gn a k’ on seu Diu. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • I n’ ont k’ on seu efant.
    • Il a vnou tot seu, sins s’ feme.
Notule d’ uzaedje
[candjî]

Cåzu todi avou tot padvant : il est tot seu, ele est tote seule, i sont tos seus, eles sont totès seules.

Parintaedje
[candjî]
Mots d’ aplacaedje
[candjî]
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
seu

Etimolodjeye 2

[candjî]
Tripès rfondowes
seu sepou savou

Prononçaedje

[candjî]

Pårticipe erirece

[candjî]

seu

  1. Pårticipe erirece do viebe del cénkinme troke : «sawè».
    • I n' a seu fé si egzercice.
    • Çou ki fwait k' el bijhe n' a seu fé ôtrumint k' d' admete ki l' solo esteut l' pus foirt des deus Jean-Luc Geoffroy, ratournant ene fåve d’ Ezope, Li bijhe et l’ solea, ratourné do gåmès (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
p. erirece di «sawè» Loukîz a : sepou

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « soe »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

seu femrin

  1. soe.
    • Dj'a seu, moman.
      • Dj' a soe, moman