Aller au contenu

sohaitî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : « so » (dzo) et d’ on vî viebe, pus waire eployî, ki dmeure pus k’ on addjectif « haitî », dedja e vî francès « haitier » (weri, mete e bone santé, fé plaijhî, evnd.).

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

sohaitî

  1. (viebe å coplemint) voleur k’ ene sacwè arive.
    • A n’ sohaitî ki çou k’ on-z a, on n’ fwait måy nou fås rafiya.
    • On vs sohaite ene boune anêye.
  2. (viebe å prono) voleur ene sacwè dins ses sondjes.
    • Ossu, torade cwand on bea sondje
      Mi fjha rvey çou k' dj' inméve tant,
      Dji m' sohaita d' esse ene aronde !…
      Leye ki ravole a s' nid tos ls ansLouis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 55 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
voleur ene sacwè
si sohaitî
  • Francès : souhaiter (fr) en rêve (nén ratournåve direk e francès)