Aller au contenu

soyete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « soye » avou l’ cawete « -ete ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
soyete soyetes

soyete femrin

  1. (usteye) (mot des mnujhîs et scrinîs) usteye simpe, fwaite d' ene lame et d' ene monteure, po soyî do bwès.
    • Dj' irans rtinkyî nosse soyete Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • Des soyetes, i gn end a d’ totes les sôres Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
    • Avou l' pixhot, on-z ecråxhive les soyete.
    • Mohrpü fijhéve des grandès djesses avou si ptite soyete plinne di sonk. Lorint Hendschel, So l’ Anuti, p.185.
  2. (industreye) grosse machine po soyî l' fier.
    • Dins l' prumî atulî, ci n' esteut k' des soyetes, des pilons, des fors, des presses al wapeur Louis Sohy (fråze rifondowe).
  3. (imådjreçmint) djin ki vs soye les coisses.
  4. (rabaxhanmint) feme.

Ratourneures

[candjî]
  1. soyete di bwès, di fier, di botchî, di lutî : sôres di soyete
  2. soye, soye, soyete : Rime-rame d’ efant (tot djouwant a soyî avou les bresses di l' efant).
  3. monter ene soyete (a ene sakî): li taener, lyi soyî les coisses

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

potchante soyete

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
soyete

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike soyete so Wikipedia