Aller au contenu

tchafete

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : tchåfete.

Etimolodjeye

[candjî]

Mot-brut «tchaf», avou l’ cawete « -ete ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
tchafete tchafetes

tchafete femrin

  1. onk, ene ki djåze tofer, sovint po n' rén dire (s' eploye po les deus sekes).
    • Li ptite tchafete ni s' såreut taire. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li vile mam'selle", p.22 (fråze rifondowe).
    • Vos, Guy Cabay, cwè çki vos inspire po fé vos tchansons ? Gui Cabay - Mi, dji djåze so m' vijhene, k' est ene tchafete. Dj' a minme fwait ene plake sor leye: "C' est ene tchafete, ele n' arestêye nén di djåzer" Guy Cabay (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

tchafieu, tchafiåd, canlete, raguete, tarame, ravådeu, ragadlåd, ramadjåd, bawiåd, ratata, ratchatcha; Loukîz a : «Motyince:cåzer bråmint/walon#Sustantifs»

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Loukîz a : Motyince:cåzer bråmint/walon#Nos d' fijheu.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
comere ki cåze tofer
ome ki djåze bråmint