Aller au contenu

ålouwete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « ålouwete », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ålouwete ålouwetes

ålouwete femrin

  1. sôre di ptit oujhea ki tchiripteye
    • Dji sondje a l' ålouwete k' est boirgneye do tindeu — Émile Wiket (fråze rifondowe).
    • Po ploumter l' ålouwete, i fåt råyî ene plome.
    • Dji tûze a l’ålouwète qu’èst bwèrgnêye dè tindeû— Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.170.
Sinonimeye
[candjî]

aloye, aloyete

Ratourneures
[candjî]
  1. riwaitî ås ålouwetes : esse distrait, divins ses pinsêyes.
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
ålouwete

Etimolodjeye 2

[candjî]
Plinne cogne Spotcheye cogne
ålouwete ålwete

Disforvoyaedje etur li francès « la luette » eyet l’ walon « l’ ålouwete »[1]. Sorlon Grandgagnage, ça pôreut eto vini do latén « aluta » (pea) avou l’ raptitixhante l’ cawete « -ete » (« pitite pea »)[2].

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ålouwete ålouwetes

ålouwete femrin

  1. ptit boket d’ frexhe pea do fond del boke.
    • Il a må s’ goidje, si ålouwete est tote rodje.
Sinonimeye
[candjî]
Parintaedje
[candjî]

ålwetrin

Ortografeyes
[candjî]
  1. sicrît avou on V « alouvett » divins l’ prumir eplaidaedje.
Ratournaedjes
[candjî]
ålouwete
Sourdants
[candjî]