boufe
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /buf/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
boufe | boufes |
boufe femrin
- côp diné å vizaedje avou l’ mwin.
- Dji lyi maca ene boufe al djaive — D.T.W.
- Et s' nos a t i dit ossu ki, après çou k' les Bedjes elzî ont fwait, minme les boufes al gueuye d' Obélix estént on plaijhi — Paul-Henri Thomsin, ratournant Astérix amon lès Bèljes, 2022, p. 9 (fråze rifondowe).
- boune afwaire, handele (!!! a-z aveuri).
- JANETE. Sondjîz k’ vos avoz èn efant, savoz. Cénk meye francs !
KINÅVE. (mouwé) – On sait bén k’ c’ e-st ene bele boufe. — Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.128 (fråze rifondowe).
- JANETE. Sondjîz k’ vos avoz èn efant, savoz. Cénk meye francs !
- maladeye d' efant la k' les tchifes sont houzêyes.
Ratourneures
[candjî]- dimorer boufe.
- Ci n' est nén portant la ki l' Ci dal copete no lait ene gote påjhûle, ki totafwait dimeure boufe ;— Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.69 (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]Etimolodjeye
[candjî]Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /buf/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
boufe | boufes |
boufe femrin
- (mot d' costire) estance d' on mousmint ki boufe, ki houze.
- Ene taye a boufes
- Des mantches a boufes
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :