Aller au contenu

boufe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Mot-brut « bouf ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
boufe boufes

boufe femrin

  1. côp diné å vizaedje avou l’ mwin.
    • Dji lyi maca ene boufe al djaive D.T.W.
    • Et s' nos a t i dit ossu ki, après çou k' les Bedjes elzî ont fwait, minme les boufes al gueuye d' Obélix estént on plaijhi Paul-Henri Thomsin, ratournant Astérix amon lès Bèljes, 2022, p. 9 (fråze rifondowe).
  2. boune afwaire, handele (!!! a-z aveuri).
    • JANETE. Sondjîz k’ vos avoz èn efant, savoz. Cénk meye francs !
      KINÅVE. (mouwé) – On sait bén k’ c’ e-st ene bele boufe. Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.128 (fråze rifondowe).
  3. maladeye d' efant la k' les tchifes sont houzêyes.

Ratourneures

[candjî]
  1. dimorer boufe.
    • Ci n' est nén portant la ki l' Ci dal copete no lait ene gote påjhûle, ki totafwait dimeure boufe ;Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.69 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
boufe

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe « boufer ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
boufe boufes

boufe femrin

  1. (mot d' costire) estance d' on mousmint ki boufe, ki houze.
    • Ene taye a boufes
    • Des mantches a boufes

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
boufe