Aller au contenu

burtale

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
burtale aburtale

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje tîxhon * "brittila" (bride, coirdea po moenner les tchvås), avou rbetchfessaedje do R.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
burtale burtales

burtale femrin

  1. aburtale (di mousmint, di fizik).
  2. rexhowe ou intrêye d’ otovoye.
    • Il a toumé e pane sol burtale di l’ otostråde d’ Anverse.

Ratourneures

[candjî]
  1. awè ene sakî a burtale

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
aburtale (di mousmint, di fizik) Loukîz a : aburtale
rexhowe ou intrêye d’ otovoye