Aller au contenu

coujhene

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén «cŏcīna» (minme sinse), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ene »; (tchuze d’ ene sorwalonde come rifondowe).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
coujhene coujhenes

coujhene femrin

  1. plaece k' on-z î fwait a magnî.
    • On n' pout nén esse pus scrandi k' e l' oujhene; on n' pout nén esse pus måssî k' e l' coujhene. André Gauditiaubois (fråze rifondowe).
    • El mame a criyî del coujhene « Screpez vos pîs sol payasson ! ». Philippe Antoine (fråze rifondowe).
    • Tot bodjant l' covieke del sitouve on pô e coisse, on-z alouméve li coujhene tins des prumirès munutes k' el nute touméve. Gilbert Mottard (fråze rifondowe).
    • El brune rimpli l' coujhene; l' estouve saetche et flameye
      Tins k' l' ome puplote, påjhire, rapetaxhant, mierseu,
      Ses ans yet des razans, ses espwers, ses freyeus,
      Les beas, les laids moumints di tote si vicåreye
      Henri Van Cutsem, "Clairs di lune" p. 49 (fråze rifondowe).
  2. tos les meubes di cisse plaece la, avou l' minme decoråcion.
    • Et si on ratchtêyreut ene nouve coujhene, binamé ?
  3. årt di bén fé a magnî.
    • Elle a yeu s' diplome di coujhene a Nivele.

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

coujhene amerikinne

Ortografeyes

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
plaece k' on î fwait a magnî