Aller au contenu

coujhner

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « coujhene », avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes (pa assaetchance do francès « cuisiner »).

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) coujhnêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) coujhnez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) coujhnans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) coujhnêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) coujhnêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) coujhnéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) coujhnêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) coujhné
Ôtes codjowaedjes come tchicter

coujhner

  1. (v. sins coplemint) fé a magnî.
    • C' est bén d' sawè coujhner, po èn ome.
  2. (viebe å coplemint) fé, aprester (ene sacwè a magnî).
    • I n' sait coujhner k' des oûs fricassés.

Parintaedje

[candjî]

Loukîz a : « coujhene »

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
Loukîz a : fé a magnî