crêcser

Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance.

Walon (Rifondou)[candjî]

Mot-brut « crêcs », a rmete avou l' almand « krähen ».

AFE :
- diferins prononçaedjes : /kʀɛːk.se/ /kʀɛːk.siː/ /kʀɛ̃ːk.se/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kʀɛːk.se/
Ricepeures : crêc·ser

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	crêcsele
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	crêcslez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	crêcslans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	crêcselnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	crêcselrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	crêcsléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	crêcsele
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	crêcslé
Ôtes codjowaedjes	come shofler

(oujhea), (brut) cacter tot djåzant d' ene poye ki pond, betchtêye ou est spawtêye.
- Li pôye crêksêye po ponre ou qwand on l' vout prinde — Motî Haust.
- I pierdèt l' tiesse, volèt-st ås måjhires, disk' a tant k' ele end åye apicî onk. Ele li poite evoye; on l' etind s' alonti tot crêcsant — Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 70 (fråze rifondowe).
(oujhea) criyî tot djåzant d' on coirbå.
- Dispôy deûs djoûs Moûse est sèrêye èt i fêt on freûd d’ diâle ! Li payis èst blanc d’zos l′ nîvaye. Lès p’tits-oûhês n’ savèt wice moussî. Lès cwèrbâs, zèls, toûmikèt avâ l’ campagne atot crêksant — Jean-François Renkin.

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

crêcser

Francès : caqueter en parlant d'une poule qui picore, pond un œuf ou qui est effrayée (nén ratournåve direk e francès)

cwåker