Aller au contenu

discaloter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « calote » avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) discalote
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) discalotez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) discalotans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) discalotnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) discalotrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) discalotéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) discalote
pårt. erirece (dj’ a, vos av) discaloté
Ôtes codjowaedjes come bouter

discaloter (viebe å coplemint)

  1. (mot d’ medcén) côper li ptite pea do coron do ås ptits gaméns.
  2. (rilidjon djwive) (rilidjon muzulmande) (dujhance sociåle) fé ciste operåcion la, sorlon li lwè rlidjeuse (djudayisse) u l' dujhance sociåle (islam).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
rissaetchî li ptite pea do vé

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike discalotaedje so Wikipedia