discovter

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje «cov-» (covri, covtoe), avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes ey avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes.

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /di.ˈkuf.te/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /dis.ˈkɔf.te/
• Ricepeures : dis·cov·ter

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	discovtêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	discovtez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	discovtans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	discovtêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	discovtêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	discovtéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	discovtêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	discovté
Ôtes codjowaedjes	come tchicter

discovter (v. å coplemint)

1. (v. å coplemint) rissaetchî l' coviete.
   • Nou come on vier, k' il esteut; afwaire di djåzer, ca l' vier ni discovtêye nén s' tchå — Albert Maquet (fråze rifondowe).
2. (viebe å prono) : Loukîz a : « si discovter ». : rissaetchî ses covietes.
   • Li malåde si discovtêye tot l' tins.
   • I s' a discovté del nute.

Sinonimeye

discovri, discatchî

Sipårdaedje do mot

w. do Levant

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• dicouveter : E1

E rfondou walon :

• discovter : R10 ^(lére)

Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

rissaetchî l' coviete

• Francès : découvrir ^(fr)