Aller au contenu

disdire

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «dire», avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje « -re » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) disdi
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) disdijhoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) disdijhans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) disdiynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) disdirè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) disdijheu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) disdeye / disdijhe
pårt. erirece (dj’ a, vos av) disdit

disdire (viebe å coplemint)

  1. dire li contråve di.
    • Hê ! Dji so cial tot seu,
      Sins nolu po m’ fé rire,
      Sins nolu po m’ disdire : Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Soliloque », 1912, p.93-94 (fråze rifondowe).
  2. (viebe å prono) : Loukîz a : « si disdire ».

Ratourneures

[candjî]
  1. li ci ki n’ a nén s’ dit et s’ disdit n' est nén d' avår ci

Sinonimeye

[candjî]

bate, forbate, disminti

Ratournaedjes

[candjî]
dire li contråve di