fougnî
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « fundiare » (naxhî tocosté) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes; mot cité dins l’ FEW 3 867a.
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | fougne |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | fougnîz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | fougnans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | fougnnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | fougnrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | fougnive |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | fougne |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | fougnî |
| Ôtes codjowaedjes | come waitî |
fougnî
- (v. sins coplemint) foncer dins tere avou s' grognon (pourcea, singlé).
- Les singlés ont vnou fougnî plin l' terin d' fotbal.
- (v. sins coplemint) (pa stindaedje do sinse) tot djåzant d' on tchén.
- Come s’ ele voleut dire : « Awè, djans, dji vs voe voltî ! » å pôve mivé ki groûle tot sayant di s’ kitoirtchî foû d’ l’ atelêye po-z aler boere å rew, fougnî e-n on batch ou l’ ôte ou fé s’ sokete el xhorote. — Arthur Xhignesse, « Boule-di-Gôme », 1912, p.9 (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) foyî di s' grougnon (ene metowe tere).
- Tote li pasteure a stî fougneye pa les pourceas — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « après ») cweri tot foyant dins tere.
- Nosse tchén fougne après les foyons dispu å matén — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) cweri tot costé dins (ene metowe plaece).
- Les policîs ont fougnî tote si måjhone.
Parintaedje
[candjî]- fougnaedje
- fougna
- fougnant, fougnatî
- fougnire
- fougneure, fougnisse
- fougnter
- cafougnî, cafougnaedje, cacafougna
- kifougnter
- racafougnî, racafougnåve
Sinonimeye
[candjî]Ratournaedjes
[candjî] foncer dins tere avou s' grognon
