Aller au contenu

friket

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje vî francès « frisque » (vicant, nozé}}, avou l’ cawete « -et ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin friket frikets
femrin frikete friketes

friket femrin

  1. ome ki hante voltî les cmeres.
    • Ké ptit friket ki s' mele do hanter. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Dji voe clair e vosse schiele, Janete … Dispoy ki l’ djonne friket des Patård a mostré s’ frognou dvier cial, nos n’ estoz pus l’ minme … båshele … Joseph Mignolet, « Li Vwè dè Clokî, 1926, p.4 (fråze rifondowe).
  2. kimere ki s' flotchtêye voltî
    • Li conte ni vout i nén spozer ene djonne frikete ? Motî Forir (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
ome ki hante voltî les cmeres
kimere ki s' flotchtêye voltî

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ome ki hante voltî les cmeres
kimere ki s' flotchtêye voltî

Waitîz eto

[candjî]

Vey li bate di dvize sol discråmiaedje avou « frénguet » : https://berdelaedje.walon.org/viewtopic.php?p=8623#8623