Aller au contenu

hazker

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje tîxhon « haz » (come « hazi »), avou l’ dobe cawete « -ker » des viebes ; adon racuzinåve avou l’ roumin « usca »; mot cité dins l’ FEW 16 126a.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) hazkêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) hazkez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) hazcans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) hazkêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) hazkêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) hazkéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) hazkêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) hazké

hazker (viebe å coplemint) (å prono : si hazker)

  1. fé souwer, tot djåzant do solea.
    • Li solea d’ djun hazkêye les ptitès salådes. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Li campagne n’ esteut pus k’ ene sôre di coyene, hazkêye på solea. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
  2. broûler.
    • Vosse fier a ristinde a dvou hazker on pougnet del tchimijhe. Motî Gilliard (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

hazké

Ortografeyes

[candjî]

Loukîz a : « hazké »

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]

Loukîz a : si hazker