Aller au contenu

kîker

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje neyerlandès « kikken » shofler on mot.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

kîker

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) kîke
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) kîkez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) kîcans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) kîcnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) kîcrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) kîkéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) kîke
pårt. erirece (dj’ a, vos av) kîké
Ôtes codjowaedjes come viker
  1. (v. sins coplemint) (todi dvins ene fråze ni noyaedje) shofler, schiper on mot.
    • I n' fåt nén kîker d' çoula. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • I n' a nén kîké on mot. Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Ki dji n' vis oye nén kîker ! Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Si Djanete aveut dit on mot, si ele aveut kîké minme inte li hôt et li bas, nost Ercule åreut poirté a roed bresse li pope d' Anverse al valêye del schalete. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.66 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
kîker