Aller au contenu

kiboure

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di k(i)- / co-
Plinne cogne Lidje-Årdene
(betchete sipotchåve)
Cogne Nameur-Tchålerwè
(betchete nén spotchåve)
Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kiboure coboure cboure

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « boure » avou l’ betchete « ki- » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) kiboû
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) kiboloz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) kibolans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) kibolnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) kibourè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) kiboleu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) kibole
pårt. erirece (dj’ a, vos av) kiboû / kibolou
Ôtes codjowaedjes come boure

kiboure (v. sins coplemint)

  1. (v. sins coplemint) boure
  2. (viebe å coplemint) (imådjreçmint) hati, dismonter, assoti.
    • Li tins d' on côp d' aloumire, tote ene rouflåde d' idêyes mi vént cboure l' cervea. Guy Fontaine (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

caboure, forboure, parboure.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
kiboure li cervea