Aller au contenu

kipougnter

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di kipôtter)
Alofômes di k(i)- / co-
Plinne cogne Lidje-Årdene
(betchete sipotchåve)
Cogne Nameur-Tchålerwè
(betchete nén spotchåve)
Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kipougnter copougnter cpougnter

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «pougn» avou l’ betchete « ki- » des viebes avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) kipougntêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) kipougntez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) kipougntans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) kipougntêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) kipougntêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) kipougntéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) kipougntêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) kipougnté
Ôtes codjowaedjes come tchicter

kipougnter (viebe å coplemint)

  1. (sessouwalité) prinde di tos les costés avou ses mwins, aprume les luretes d' ene kimere.
    • Dji n' mi lai nén cpougnter pa tolminme kî.
    • Dimwin, dji dirè a m' mayon : «Vén k' dji t' kipougntêye !».

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

capougnî, tchaspougnî, prusti

Ratournaedjes

[candjî]
prinde di tos les costés avou ses mwins les luretes d' ene kimere