kischirer

Walon (Rifondou)

Alofômes di k(i)- / co-
Plinne cogne Lidje-Årdene (betchete sipotchåve)	Cogne Nameur-Tchålerwè (betchete nén spotchåve)	Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kischirer	coschirer	cschirer

Do viebe « schirer », avou l’ betchete « ki- » des viebes, çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ki.ʃi.ˈʀe/ /ki.hi.ˈʀe/ /ky.ʃɛ.ˈʀe/ /ky.hi.ˈʀe/ /kɛ.ʃɛ.ˈʀɛ/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî sch, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ki.ʃi.ˈʀe/
Ricepeures : ki·schi·rer

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	kischire
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	kischirez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	kischirans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	kischirnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	kischirrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	kischiréve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	kischire
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	kischiré
Ôtes codjowaedjes	sipepieus tåvlea

kischirer

(viebe å coplemint) foirt schirer (ene sitofe).
- Al håye di spenes,
  Å fis d' ronxhes rancuneus,
  Il a coschiré l' djambe di s' marone — J.M. Kajdanski, (ratourné do picård) (fråze rifondowe).
(viebe å coplemint)furler (des çanses, åk k' a del valeur).
(viebe å coplemint) (cronolodjeye) piede (do tins, li matinêye, l' après-nonne), tot fjhant des biessès sacwès po kel l' tins passe pus rade.
- Il ont touwé do djibî assez, mins i fårè bén k' les trakeus cschirexhe l' après-nonne.
(imådjreçmint) (viebe å coplemint) saetchî inte on costé et l' ôte (k' est diferin).
- Les parints sont dvoircîs et ls efants sont cschirés inte les deus.
(viebe å prono) : Loukîz a : « si kischirer ».