mene

Walon (Rifondou)

Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances so ç’ mot ci, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike (clitchîz sol boton «candjî l’ pådje» po radjouter des infôrmåcions.)

Etimolodjeye 1

mene 1 [f.n.] fond trô dins tere k' on-z î saetche å tcherbon, å fier, evnd.). Loukîz a fosse, houyire.

| minire [f.n.] la k' on saetche des minrês, al grande air. I stinda ses bresses viè l' rodje tere di ses tåyes, Li rodje tere des minires. — L. Lagauche (fråze rifondowe). F. mine à ciel ouvert. >> Li plinne des Minires: no d' ene plaece di Transene. >> Li Minire: (so plaece: minêre) no d' ene plaece di Nanene (Na 96).

| mineu [o.n.] ovrî ki boute en ene mene. rl a: houyeu.

| minrê [o.n.] tere k' i gn a des metås, do tcherbon, evnd. dvins. F. minerais.

Etimolodjeye 2

mene 2 [f.n.] aparexhance do vizaedje.

>> seure mene : vizaedje ki mostere k' on est nén binåjhe.

Etimolodjeye 3

mene 3 [f.n.]

1. pondant dbout d' on croyon.

2. potchante éndjole di guere.

>> mene a mierdjin : pitite mene po fé potchî ene djin tote seule ki passe a pî. F. mine anti-personnelle

Parintêye :

• miner.
• disminer.