moxhete
Apparence
-
(Etim. 2) Ene moxhete.
Etimolodjeye 1
[candjî]Bodje « moxhe » avou l’ cawete « -ete ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /mɔ.ˈhɛt/ /mɔ.ˈʃɛt/ /mu.ˈʃɛt/ (betchfessî xh) (oyon O.OU).
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mɔ.ˈʃɛt/
- Ricepeures : mo·xhete
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
moxhete | moxhetes |
moxhete femrin
- (no d’ inseke) pitite moxhe.
- I lyi a volé ene moxhete e l’ ouy — Motî Forir (fråze rifondowe). & — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Des ôtes schoyèt dedja leus foyes,
Sol vert mossea ki, d’ ses tramayes,
Abrite meye moxhetes ki djouplèt …
— Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe). - Si minme ele fwait mori tot come li blanke loumire,
Fwait mori l' pôve moxhete rafôrêye di clairté,
Li Rlomêye, vos l' savoz, ni dmande nén k' on l' ricwirt— Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 109 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]Etimolodjeye 2
[candjî]S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « moxhete », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /mɔ.ˈhɛt/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî xh).
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mɔ.ˈʃɛt/
- Ricepeures : mo·xhete
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
moxhete | moxhetes |
moxhete femrin
- cizea po côper l’ moxhion d’ ene tchandele.
- C’ est a Hesta k’ on fwait l’ mî les moxhetes. — Motî Forir (fråze rifondowe).